İnformasiya cəmiyyətində müəlliflik və digər əqli mülkiyyət hüquqlarının mədəni, iqtisadi və hüquqi əhəmiyyəti
01.06.2017 00:36
http://www.baki-xeber.com/sosial/61934.html
Mövzuya keçməzdən öncə əqli mülkiyyət anlayışına aydınlıq gətirək. Nədir əqli mülkiyyət? Bu, geniş anlamda müəllifin intellektual fəaiyyətinin məhsulu üzərində müstəsna hüququ olub, bir növ onun öz əsəri üzərində monopoliyasını təşkil edir. Müvafiq qanuna görə, əqli mülkiyyət sayılan hər hansı musiqi və ya bədii əsərin, yaxud hansısa sahədə ixtiranın müəllifi həmin əsəri üzərində mülkiyyət hüququnu özündə saxlayır və ondan ikinci şəxslərin istifadəsi yalnız müəllifin razılığı əsasında mümkündür.
Azərbaycan Respublikası Konstitusiyasının 30-cu maddəsində də göstəriliir ki, "Hər kəsin əqli mülkiyyət hüququ vardır və müəlliflik hüququ qanunla qorunur". Lakin buna baxmayaraq, son illərdə İnternetin insanlara yaratdığı unikal imkanlar, təəssüf ki, başqasının "əmlakı" hesab olunan əqli mülkiyyət nümunələrinə əlçatanlığı təmin etməklə onların qanunsuz istifadəsinə geniş şərait yaradıb. Elə son illər plagiat sözünün leksikonumuzda getdikcə daha çox səslənməsi bu deyilənlərin real təsdiqi sayıla bilər. Əslində yaradıcı insanlar hər bir dövrdə belə hallarla üzləşib. Bəzi hallarda isə müəllif dünyasını dəyişdikdən sonra onun əsərləri mənimsənmələrə məruz qalıb ki, çox zaman araşdırmaçılar mübahisəli əsərin əsl sahibinin təsdiqlənməsi üçün illərini xərcləmili olub, hətta bir çox hallarda bu əsərlərin müəllifinin kimliyi sona qədər mübahisəli olaraq qalıb. Dediklərimizə misal kimi böyük rus yazıçısı Mixail Şoloxovun məşhur "Sakit Don" romanını göstərə bilərik. Yəqin orta nəslin xatirindədir ki, uzun illər məhz sözügedən yazıçının təxəyyül məhsulu kimi qəbul olunan bu əsərin Şoloxovun ölümündən sonra guya "əsl müəllifi" ortaya çıxdı. Bildirildi ki, əsərin motivləri Şoloxovun cəbhə yoldaşı tərəfindən qələmə alınıb və əsgər döyüşdə həyatını itirəndən sonra gündəliyi Mixail Şoloxovda qaldığından, həmin motivlər əsasında o, "Sakit Don" romanını yazıb. Bu fikirdə olanlar öz mövqeyini onunla əsaslandırmağa çalışırdı ki, Şoloxov belə gözəl yazıçı idisə, niyə onun bundan başqa heç bir əsəri oxuculara tanış deyil? Təbii, bu sualda da məntiq yox deyil, lakin insanın bütün ömrü boyu yalnız bir şedevr yarada biləcəyi də istisna olunmamalıdır. Təxminən eyni hal məşhur "Əli və Nino" əsəri ətrafında da yaşandı. Bir qisim ədəbiyyat adamı bu əsərin Yusif Vəzir Çəmənzəminliyə aid olduğuna əmin olsa da, əsərin xaricdə Qurban Səid imzası ilə çap olunması belə bir adda müəllifin həqiqətən mövcudluğu və sözügedən əsərin məhz ona aid olduğu barədə şübhələr ortaya çıxardı ki, bu mübahisənin tam həllini tapdığını demək hələ də mümkün deyil.
Plagiatlığın yaşı bəşəriyyətin yaşı qədərdir...
Ümumiyyətlə isə, plagiatlığın az qala bəşər tarixi qədər yaşı var. Çünki insan var olduğu andan özünün həyat və məişətini yaxşılaşdıra bilən nəsnələrin axtarışında olub və zaman-zaman dövrünə görə müəyyən ixtiralar edib. İbtidai insanın əmək və ov alətləri kimi xırda ixtiraları ilə başlayan bu proses sonradan onun zövqünü oxşaya biləcək nəğmələrin ortaya çıxması ilə davam edib. Belə ki, hələ qəbilə dövründə insanlar ovqatını bildirmək üçün müxtəlif səslər çıxarır, ritmik hərəkətlər edirdi və beləliklə də onların ilk "musiqi əsərləri" yaranırdı. Zaman keçdikcə isə bu qəribə səslər və hərəkətlər cilalanıb folklora çevrilir, beləliklə də həmin toplumun qədim məişətindən soraq verən mənəvi sərvətinə çevrilirdi. Maraqlıdır ki, elə o ilkin dövrlərdən bu "əsərlərdə" hər bir toplumun özünəməxsus milli koloriti boy göstərir və zaman keçdikcə onun mənəvi sərvətinə çevrilirdi. Lakin o dövrlərdə toplumdan topluma "mədəniyyət transferi" plagiatlıq sayılmırdı. Çünki bu, mədəniyyətlərin çulğalaşması ilə bir mədəniyyətin digərindən əlavə ştrixlər əldə edərək zənginləşməsi şəklində baş verirdi. Plagiat isə fərdi şəkildə başqasının ağlının məhsulunu mənimsəmək deməkdir ki, günümüzdə bu hallardan az qala heç bir sahə xali deyil. Əqli mülkiyyətin bütöv millət tərəfindən mənimsənməsini isə biz hər zaman əzəli və əbədi qonşularımız olan erməni millətindən görmüşük və hələ də görməkdəyik. Heç kəsə sirr deyil ki, onlar mətbəximizdən tutmuş musiqimizə, torpağımızdan tutmuş tariximizə qədər bizim olan hər nəsnəyə əl uzadıblar və bu proses bu gün də davam edir. Bunun üçün isə ermənilər tarixi saxtalaşdırmaqdan belə çəkinmirlər. Elə onların az qala bütün beynəlxalq və ya ölkə miqyaslı tədbirlərində Azərbaycan folklorunun incisi sayılan "Sarı gəlin" mahnısından istifadə etməsini xatırlamaq kifayətdir ki, dediyimiz fikirlər təsdiqini tapsın. Əslində bu təəccüblü də deyil, çünki bu xalqın mahiyyətində özgəsinə aid olanı mənimsəmək xisləti durur. Azərbaycan Dövlət Müəllif Hüquqları Agentliyinin rəhbəri Kamran İmanov da ötən il elə Agentliyin təşkilatçılığı ilə keçirilən "Azərbaycanın multikultural siyasəti, əqli mülkiyyət və erməni saxtakarlıqları" mövzusunda konfransda Ermənistanın mədəni hüquqlar modeli haqda danışaraq qeyd etmişdi ki, Ermənistan siyasətinin sütunlarında siyasi mifologiya, başqa xalqların torpaqlarına, mədəni irsinə iddialar, etnik təmizləmə və ksenofobiya durur, ermənilərin "əzabkeşliyi", "müstəsnalığı" və "xüsusi missiyası" təbliğ olunur. K.İmanovun sözügedən fikirləri onun ötən il nəşr olunan "Əqli mülkiyyət və insan kapitalı" adlı fundamental əsərində daha geniş şəkildə ifadəsini tapıb. Agentlik sədri konfransda onu da xüsusi olaraq bildirmişdi ki, erməni saxtakarlıqları daim ifşa olunub və ifşa olunacaq.
Lakin bu kontekstdə söylədiklərimiz mənəvi məsələlərdir və hüquqi terminlə ifadə etsək, milli-mənəvi sərvətlərin talanması deməkdir. Lakin bir də var, başqasına aid ixtiraların, həmçinin bədii ədəbiyyat nümunələrinin, bəstələrin və s. fərdi şəkildə mənimsənilərək öz adına çıxılması ki, bunun artıq həm də maddi tərəfi var. Yəni, tutalım, hansısa bəstəkar mahnı yazaraq onu bir müğənniyə əməyinin məhsulu kimi satır və ondan qazanc əldə edir. Sonradan ikinci bir müğənni həmin mahnını özününküləşdirərək klip çəkdirir və bəstəkardan bundan ötrü nə razılıq alır, nə də ona hər hansı məbləğ ödəyir. Bu halda həm birinin sanballı məbləğ ödəyərək əldə etdiyi musiqi əsərinin digərinə havayı başa gəlməsi kimi sosial ədalətsizlik yaşanır, həm də bəstəkarın mülkiyyət hüququ pozulur. Doktor Arpad Boqş haqlı olaraq deyirdi ki,"Bütün incəsənət əsərləri və ixtiralar insan dühasından yaranır. Bunlar insanın layiqli həyatı üçün təminat mənbəyidir. İncəsənət və ixtiraların bütün növlərinin etibarlı qorunması dövlətin borcudur". Hazırda Ümumdünya Əqli Mülkiyyət Təşkilatının Cenevrədə yerləşən mənzil-qərargahının günbəzinə həkk olunmuş bu sözlər müəllif hüququnun və əqli mülkiyyətin qorunması üçün dövlət təminatının olması zərurətini bu binanın önündən keçən hər kəsə xatırladır...
Ümumdünya Əqli Mülkiyyət Təşkilatı hansı zərurətdən yarandı...
Ümümdünya Əqli Mülkiyyət Təşkilatı BMT-nin ixtisaslaşdırılmış hökumətlərarası beynəlxalq təşkilatı olaraq 4 iyul 1967-ci il tarixdə təsis edilib. Stokholm konvensiyasına uyğun olaraq yaradılan ÜƏMT Cenevrə şəhərində yerləşir. Tərkibində 189 dövləti birləşdirən təşkilata Azərbaycan 1995-ci ildə üzv olub. Azərbaycanın özündə isə Müəllif Hüquqları Agentliyi bu sahədə ilk ixtisaslaşmış mərkəzi icra hakimiyyəti orqanı statusunda mərhum prezident Heydər Əliyevin təşəbbüsü ilə 1993-cü ildə yaradılıb. Daha sonra bu sahənin hüquqi bazası olaraq, 1996-cı ildə müstəqil Azərbaycanın əqli mülkiyyət sahəsində "Müəlliflik hüququ və əlaqəli hüquqlar haqqında" ilk Qanunu, 2002-ci ildə "İnteqral sxem topologiyalarının hüquqi qorunması haqqında" Qanun qəbul edilib. Hazırda Agentliyin inzibati idarəçiliyi 5 qanuna əsaslanır ki, bunlar sadaladıqlarımızdan əlavə "Məlumat toplularının hüquqi qorunması haqqında", "Azərbaycan folkloru nümunələrinin hüquqi qorunması haqqında", "Əqli mülkiyyət hüquqlarının təminatı və piratçılığa qarşı mübarizə haqqında" qanunlardır.
2006-cı ildə Azərbaycan ABŞ-ın müəllif hüquqlarını pozan ölkələr siyahısından çıxarılaraq, ölkədə hüquqların idarə edilməsi rəqəmsal sistemi və elektron xidmətlər yaradılıb. Bu istiqamətdə görülən işlərin davamı olaraq müəlliflik hüququ və digər əqli mülkiyyət hüquqları sahəsinin inkişafına dair Uzunmüddətli Milli Strategiyanın hazırlanması isə Azərbaycanda müəllif hüquqlarının və əqli mülkiyyətin qorunması işinə verilən ən böyük qiymət sayıla bilər. Daha bir önəmli aspekt isə Azərbaycanın Aİ ilə Tvinninq layihəsi həyata keçirməsidir. Eyni zamanda "Azərbaycan 2020: gələcəyə baxış" İnkişaf Konsepsiyasında da, bütün digər aparıcı sahələr üzrə olduğu kimi, müəlliflik hüququ və digər əqli mülkiyyət hüquqları da prioritet istiqamət olaraq qəbul edilib. Bu isə o deməkdir ki, Azərbaycan hökuməti dünyadakı dəyişiklikləri diqqətlə izləyir və bu sahədə dinamik inkişafı təmin etmək üçün zaman-zaman kompleks tədbirlər həyata keçirir.
Yeri gəlmişkən qeyd edək ki, Ümumdünya Əqli Mülkiyyət Təşkilatınin idarəçiliyində 25 konvensiya fəaliyyət göstərir ki, bunlar sırasında 100 ildən artıq fəaliyyətdə olan 4 beynəlxalq, sənaye mülkiyyəti üzrə 15, müəlliflik hüququ ilə bağlı 9 müqavilə var. Əqli mülkiyyətin istifadə miqyası da diqqətçəkicidir. Qurumun 2000-ci il üzrə açıqladığı statistik məlumata görə, dünyada il ərzində 1 milyon adda kitab nəşr olunur, 5 minə qədər film çəkilir və hər il 3 milyondan artıq fonoqram nüsxəsi istifadəyə verilir. Hazırda 32 milyona yaxın patent sənədi mövcuddur, 4 milyona yaxın fəaliyyətdə olan patent var və onların sırası hər il təxminən 1 milyon artır. Bunlarla yanaşı, son illər orta hesabla 250 min sənaye nümunəsi qeydiyyatdan keçib ki, onlardan fəaliyyətdə olanların ümumi sayı 1,5 milyonu ötüb. Fəaliyyətdə olan qeydiyyatlı əmtəə nişanlarının ümumi sayı isə 8,5 milyonu keçib ki, onların illik qeydiyyatı orta hesabla 1 milyondan artıqdır... Elə bu statistikaya nəzər salmaq kifayətdir ki, sözügedən sahənin önəmini təsəvvür etmək mümkün olsun.
İqtisadiyyatda əqli mülkiyyətin artan rolu...
Bəlli məsələdir ki, elm və texnikanın, yüksək texnologiyanın sürətlə inkişaf etdiyi müasir dövrümüzdə ixtira və kəşflər artdıqca, onların yaradıcılarının müəlliflik hüquqlarının qorunması məsələsi də aktuallaşır və bu sahənin daim təkmilləşməsini tələb edir. İqtisadiyyatda əqli mülkiyyətin artan rolu müəssisə və təşkilatlarda qeyri-maddi aktivlərin payının artmasına, maddi aktivlərin isə nisbət payının azaldılmasına gətirir. Beləliklə, iqtisadi subyektlərin aktivlərinin yerdəyişməsi baş verir ki, nəticədə əqli mülkiyyətin ən dəyərli aktiv kimi kommersiya əqdlərində iştirakı aktivlərdəki əqli mülkiyyət obyektlərinin dəyərləndirilməsini tələb edir. Məhz bu tələbin nəticəsi olaraq Agentlikdə əqli mülkiyyət aktivlərinin dəyərləndirilməsi üzrə "Biznes və əqli mülkiyyət obyektləri" adlı praktiki tövsiyələr üzrə sənəd hazırlanıb. Bunun isə çox böyük əhəmiyyəti var, çünki son 20 ildə əqli mülkiyyət fenomeni sürətlə inkişaf edərək, istər investisiyaların yaradıcılığa və yenilikçiliyə cəlb edilməsində, istərsə də bu intellektual məhsulların yayılmasında ən vacib amil kimi çıxış edir. Üstəlik, əqli mülkiyyət iqtisadi kateqoriya kimi də gözardı edilməməlidir. Məhz bu istiqamətdə araşdırmalarla müəyyən edilib ki, əqli mülkiyyət əmlak dəyəri olan qeyri-maddi nemətlərdir. Üstəlik, əqli mülkiyyət iqtisadi münasibətlərdə fəal iştirak edir, müvafiq qanunvericilik isə bu hüququn subyekti olan mal və məhsulların istehsalı və yayılması arasında tarazlıq yaradır. Nəticədə iqtisadi baxımdan əqli mülkiyyət hüquqlarının qorunması bu sahəyə marağın artırılmasına və iqtisadiyyatın ən gəlirli sahələrindən biri olan innovasiyalar (nou-hau) bazarının formalaşmasına yol açır.
Lakin ölkədən xaricə "beyin axını"nın səngiməməsi sözügedən sahədə qanunvericiliyin hələ də təkmilləşdirilməli olduğu gerçəyini ortaya qoyur. Ümid edək ki, dövlətimiz daha neçə Lütfi-Zadələrimizin yad ölkələrin innovativ bazasını zənginləşdirməsinə və həmin ölkələrə dividend qazandırmasına imkan verməyərək, yetişən nəslin dövlətimizə və dövlətçiliyimizə xidmət etməsi istiqamətində apardığı siyasətin prioritet istiqaməti kimi müəllif hüquqlarının dəyərləndirilməsi məsələsini də hər zaman diqqətdə saxlayacaq.
Samirə SƏFƏROVA
Yazı Azərbaycan Respublikası Müəllif Hüquqları Agentliyi və Azərbaycan Respublikasının Prezidenti yanında Kütləvi İnformasiya Vasitələrinin İnkişafına Dövlət Dəstəyi Fondunun keçirdiyi müsabiqəyə təqdim etmək üçündür.